vrijdag 2 juli 2010

Dag 9: vandaag mag het niet fout gaan

De op een na laatste dag waarop we drie wedstrijden spelen. De vermoeidheid bij de jongens laat zich nog niet echt gelden maar de adrenaline begint op te spelen. We moeten de komende 7 wedstrijden gemiddeld 18-19 VP halen om de plaatsen 4-6 te bereiken.

We trappen af tegen Duitsland. De heren doctoren staan opgesteld tegen Bas/Sjoert. Ik heb op eerdere toernooien al meer over dit Duitse paar geschreven. Er hangt altijd een waas van geheimzinnigheid om hen heen en ze doen de meest verrassende dingen, zowel in het bieden als ook in het tegenspel. Ook dit toernooi hebben ze het weer gepresteerd en praat iedereen er over. Als het gaat 4 schoppen pas pas doubleert de ene Herr Docter en past de andere Herr Docter met een 1651 verdeling. Dat was nu raak want de doubleerder had AHVxx van schoppen. Had hij met het doublet ook 2434 met 15 punten kunnen hebben?

Op het eerste spel haalt Duitsland een dubbele deelscore als de Duitser na een 1 schoppen opening 2 harten durft te volgen met 9 punten en V9xxx van harten. Daarna kabbelt de wedstrijd rustig verder met hier en daar een paar impjes heen en weer, meestal voor ons. Bas/Sjoert knopen de doctoren op in een soort misfit te hoge 4 harten en pakken 800, 11 imps voor ons. De doctoren nemen onmiddellijk wraak door een goed getimede 3 schoppen opening die Bas/Sjoert al dan niet terecht uit de manche houdt en ons 11 imps kost. Meteen het spel er na probeert Sjoert met allen kwetsbaar een psychje, zou het komen door het vorige spel? De Doctoren halen hun schouder op en nemen een lekkere 1100 mee tegen een kwetsbare manche aan de andere tafel, 10 imps in de bietenbak. De match glipt uit onze handen, zouden die twee doctoren het weer flikken? Nederland heeft nog nooit goed tegen ze gescoord maar nu doen we het zelf ook wel een beetje. Dankzij een mooie eindsprint komt er uiteindelijk 16-14 op het scorebord. Weliswaar een overwinning maar aangezien Duitsland dit toernooi niet goed speelt toch een tegenvallertje. Zo halen we mijn doel van 55 vandaag niet.

Bulgarije is de volgende tegenstander. Stonden vanmorgen ongeveer gelijk met ons. Een gevaarlijke tegenstander die bij het laatste WK in Sao Paulo nota bene de halve finales haalde. We beginnen super. Na drie spellen staan we 21 imps voor, onder meer omdat Bas/Sjoert op spel 2 beter bieden dan de Bulgaren: 4 schoppen contract in de 6-1 fit in plaats van 3 SA -1. Bulgarije slaat op spel 4 echter terug als ze 4 harten in de 5-3 fit spelen terwijl Bas/Sjoert  schoppen in de 6-2 fit zien sneuvelen. En als op het spel er na, een te agressieve 3SA van Bas/Sjoert terecht down gaat  is de stand weer gelijk. De spellen blijven de pan uit swingen. Bulgarije opent een 13-15 SA en partner past met 9 punten. Sjoert opent dezelfde hand met een 15-17 SA en Bas biedt natuurlijk 3SA. Om het down te krijgen moet de Bulgaar met schoppen Hx starten of in slag 3 daar naar switchen. Na lang nadenken legt hij inderdaad schoppen Heer op tafel en treft partner met AVBTxx, 9 imps is zijn zeer verdiende loon, echt knap. Had hij het niet gevonden hadden wij 10 imps gehad. Als je er over na denkt is het toch frappant dat je bij bridge ook kunt verliezen als je niets fout doet. Er is deze wedstrijd geen ruimte voor saaie spellen. Bas/Sjoert bieden een uiterst scherpe 3SA die gelukkig gehaald wordt, we hebben weer 10 imps terug en staan halverwege gelijk. Bauke/Simon pakken ook nog een scherpe 3SA op en langzaam maar zeker lopen we iets uit. De laatste twee spellen zijn slems. Spel 19 wordt door beide teams geboden. Bulgarije biedt als eerste op het laatste spel groot slem waarvoor een snit moet goed zitten en ook goed zit. Ik denk op dat moment het zal toch niet weer hè? Maar miraculeus genoeg bieden ook Bas/Sjoert groot slem. Volgens de theorie en kansberekening niet goed, ik ben er nu, voor de uitzondering, wel heel blij mee. We winnen met 20-10 en blijven omhoog kruipen.

Italië is op weg de nieuwe Europees kampioen te worden. Terecht wellicht maar toch zijn we nooit bang voor ze. Het gaat gelijk op, een wedstrijd op hoog niveau. We winnen een paar imps. Dan komt spel 6. De Italianen bieden 5 harten nadat Simon ‘gered’ heeft met 4 schoppen. Bauke start normaal schoppen Aas en Lauria-Versace noteren + 850. Ben je als niet geheel onafhankelijk toeschouwer niet blij mee. Bij Jan/Gert-Jan verloopt het bieden een tikje anders maar ook daar wordt hetzelfde eindcontract bereikt. De Italiaan zal toch niet de downstart vinden? Een angstige minuut gaat voorbij en gelukkig, ook hij kan niet door de kaarten kijken. Gert-Jan neemt terecht zijn tijd maar kan niet weten dat het eigenlijk niet down kan. Een zucht van verlichting als dit spel uitslaat. Even later maakt Lauria in een paar tellen een overslag in 4 harten als hij de ruiten uitkomst in de dummy neemt. Gert-Jan neemt in de hand en doet er veel langer over. Hij kan het alleen nog maken als hij in het spel twee goede keuzes gaat maken. De eerste keer gaat het goed, de 2e keer kiest hij fout. De computer zal bij de evaluatie moeten helpen om aan te geven wie beter speelde, in ieder geval kost het nu 11 imps. Maar de Italianen krijgen ons er niet onder. Bauke verslikt zich nog een keer in een deelscore die hij had kunnen/moeten maken, het spel slaat nu uit maar toch een gemiste kans. Beide teams blijven goed spelen en de wedstrijd eindigt in 15-15. Niet slecht maar op een dag is het ook zo maar 20-10.

We halen vandaag 51. Dat is 4 minder dan de doelstelling. Morgen treffen we Noorwegen (titelverdediger die verzwakt is door ontbreken toppaar Helgemo-Helness), Zwitserland en Frankrijk. De 4 die we vandaag te weinig hebben gehaald moeten morgen extra ingelopen worden: 59 wordt het doel. Een medaille is (te) ver weg, een plaats daar in de buurt blijven we voor gaan. Dankzij de financiële ondersteuning van Hans Melchers en bridgeclub ’t Onstein uit Vorden wordt het WK volgend jaar in Nederland georganiseerd en zijn wij automatisch geplaatst. Daar zijn we heel blij mee. Toch wil ik graag bij de eerste zes eindigen (telt voor subsidie NOC*NSF) en mag nummer 7 de mazzel hebben.

Eric Laurant