ZILVER!!!!!

Anderhalf jaar geleden kwam Alex van Reenen als captain binnen en was naast doorstroming een zeer belangrijk doel om goed te presteren op het EK van 2010 in Oostende. In die anderhalf jaar tijd is er veel veranderd binnen het vrouwenbridge en hebben we gekeken naar toekomst en continuïteit binnen deze selectie.


Nadat we de selectie bekend hadden gemaakt hebben we tientallen vragen moeten/mogen beantwoorden over onze keuze, in het bijzonder over het opstellen van Laura Dekkers. Zij speelde immers pas drieënhalf jaar bridge. Tevens was het voor Martine Verbeek de eerste(!!) keer dat ze een gesloten EK speelde. En samen met Wietske van Zwol was ze pas sinds anderhalf terug in de selectie. Het realisme van de ambitieuze doelstelling, een medaille, van dit EK was dus lastig in te schatten voor ons. Toch wilden we daar graag voor gaan, want de lat moet hoog worden gelegd voor een Nederlands team, dat al zo’n rijke historie kent..

Sinds januari 2009 bracht de weg ons via San Remo (open EK, zilver bij de viertallen), Utrecht (trainingen en interland tegen Duitsland/Polen), Bad Griesbach (König Ludwig Cup), Oostende (Channel Trophey voor Laura-Marion en winst aldaar), Zweden (laatste interland voor keuze EK team), Bonn (Nations Cup), Polen (Forrest Cup) uiteindelijk naar Oostende.

We hebben 27 wedstrijden meegedaan om de hoogste plaatsen en de vrouwen hebben uitstekend gespeeld. Van begin tot eind hebben we kunnen rouleren binnen het team en dat heeft ervoor gezorgd dat iedereen voldoende rust kon nemen. Dat we uiteindelijk slechts 1VP (eigenlijk twee, want bij gelijke stand waren we ook tweede op onderling resultaat) te kort kwamen is misschien zuur, maar in het algemeen kunnen we terugkijken op een geweldig resultaat. De sfeer binnen het team was erg goed en wij hebben altijd keuzes kunnen maken in het belang van een zo goed mogelijk resultaat.

Langs deze weg willen we iedereen bedanken die een steentje heeft bijgedragen aan deze prachtige prestatie. Uiteraard zijn dat in de eerste plaats de vrouwen zelf, zij hebben het allemaal waargemaakt in de afgelopen twee weken.

Wij vonden het leuk om dagelijks iets voor u te schrijven en hopen in de toekomst vaker van dit soort positieve geluiden over te kunnen brengen.

Alex en Hans

Dag 11: de laatste loodjes

De laatste wedstrijd van het toernooi. Kijken of we de 5^e plaats kunnen pakken en anders de 6^e plek kunnen vasthouden.

Letland is taai. Jan/Gert-Jan missen een manche en we staan 8 imps achter. Ze slaan een paar spellen later terug door 4 schoppen gedoubleerd met een overslag te maken. Meteen het spel er na halen ze eens een kwetsbare 4 harten terwijl Bas/Sjoert keurig 3SA down spelen. Dat gaat goed denk ik. Helaas, Jan/Gert-Jan overbieden naar 5 ruiten en Letland laat zien dat ze niet zo maar weggespeeld kunnen worden: gedoubleerd min 2 en 10 imps weg. Op 5 spellen zijn er 50 imps omgegaan. En het gaat zo door. We halen 10 imp als de Letten een redelijke 6 harten vergeefs proberen te halen en Bas/Sjoert in de manche blijven. We staan halverwege 5 VP voor op nummer 6 Zweden. Die beginnen echter Frankrijk er af te hakken zie ik, we zullen ruim moeten winnen. Daar steekt Letland bij Jan/Gert-Jan toch een stokje voor. Ze bieden klein slem klaveren met troef AVxx buiten boord, geen goed slem dus. Maar het zit gunstig voor ze en we verliezen 13 imps in plaats van er 13 te winnen. Meteen het spel er op gebeurt hetzelfde tegen Bas/Sjoert: nu bieden ze zes schoppen waarvoor klaveren vrouw of aas moet goed zitten en weer is het zo, nog eens 13 imps weg en we staan weer gelijk. Had het andersom gezeten hadden we op 25 gestaan nu. Het hoort bij bridge maar zoveel pech kunnen we nu eigenlijk niet hebben en voelt als onrechtvaardig. De 5^e plaats glijdt uit onze handen want Zweden blijft scoren tegen Frankrijk. We winnen met 17-13 en eindigen op de 6^e plaats.

Het 50^e EK voor landenteams zit er op. Italië, Polen, Israël, IJsland, Nederland en Zweden plaatsen zich voor het WK. En omdat dat volgend jaar in Nederland wordt georganiseerd mag nummer 7 Bulgarije ook aanschuiven. Noorwegen, Rusland en Duitsland, allemaal kwart/half finalisten op het laatste WK in Sao Paulo, hebben zich niet kunnen kwalificeren. Dit geeft toch wel aan dat het niveau in Europa erg hoog is. Nederland is na een matige start toch weer op de bijna vertrouwde 5^e/6^e plaats geëindigd, net als in Malmö 2004, Warschau 2006 en Pau 2008. Willen we volgend jaar een vuist kunnen maken op het WK zullen we a) minder fouten moeten maken, b) niet slecht mogen beginnen zodat we wéér continu met een inhaalslag bezig zijn, c) beter moeten omgaan met hoog competitieve biedingen en d) beter worden door veel te spelen tegen sterke tegenstanders. Genoeg om te trainen dus, gelukkig hebben we nog ruim een jaar tijd hiervoor.

Al met al kan ik leven met het halen van de eerste 6 ook al was een medaille het doel. Ik ben zeer trots op de Nederlandse vrouwen met hun zilver. De stijgende lijn van de afgelopen jaren wordt gemiddeld genomen toch weer voortgezet. Het topbridge beleid werpt vruchten af.

Ik sluit hiermee het dagboek Oostende en twee zware weken af. Ik hoop u van dienst te zijn geweest.

Eric Laurant

Dag 10: er op of er onder

Vandaag moeten we punten pakken om nog in de buurt van de 5^e of 6^e plaats te komen. We beginnen tegen Noorwegen, de regerend Europees kampioen. Het team is wel verzwakt omdat het sterpaar Helness-Helgemo niet meespeelt, iets wat je ook in de stand ziet: ze zijn kansloos voor een medaille. De andere Noorse sterspeler Boye Brögeland zit wel in het team en wordt tegen Bauke/Simon opgesteld.

Bas/Sjoert bieden op spel 1 groot slem ruiten dat er niet in zit, -14 imps. Onder andere ook Italië, Zweden en zelfs de Nederlandse vrouwen bieden dit groot slem maar daar schieten we niets mee op. We spelen verder goed en pikken op een aantal spellen wat punten zodat halverwege de stand 15-15 is. De tweede helft gaat ook gelijk op behalve twee slemspellen die slecht voor Nederland zijn. De Noren bieden 6 schoppen die down kan als Bas harten vrouw start en Sjoert de dodelijke klaveren switch vindt: Bas kan dan aftroeven. Hij start echter ruiten omdat Sjoert die gevolgd heeft. Op een aantal tafels is de dodelijke verdediging wel gevonden, onder andere door de Nederlandse vrouwen. Er is ook wel iets voor te zeggen omdat Bas een 6krt ruiten mee had en de kans op een ruitenslag aanzienlijk verkleind is. Het grapje kost 11 imps. Het tweede slem was eigenlijk geen slem maar Bauke/Simon boden het wel als fake-redding tegen 6 klaveren, 12 imps weg. We verliezen de wedstrijd met 10-20 en staan 10 VP achter op nummer 6.

Zwitserland moet dan maar de dupe worden van onze geldingsdrang. En inderdaad, we beginnen prima. Halverwege de wedstrijd staat het al 22-8 voor ons. Jan/Gert-Jan zijn binnen anderhalf uur al klaar en kunnen Brazilië-Nederland gaan kijken. Vooraf was afgesproken dat ze snel mochten spelen (Jan/Gert-Jan zijn de winnaars van het Nederlands speedcard kampioenschap) onder de voorwaarde dat de Zwitsers daarin zouden meegaan en door het snelle spel meer fouten zouden gaan maken. Aldus geschiedde, de boys hadden een prima lijst. Bauke/Simon nemen gewoon de tijd en pakken ook nog een 1100 mee. Zou het dan toch een maximale overwinning worden? Helaas. De Zwitsers blijven in 3SA hangen met een 5-4 hartenfit en halen dat terwijl 4 harten bij Jan/Gert-Jan down gaat. En als Simon systematisch met 2 klaveren moet openen en dat wordt rondgepast missen zij een goede 4 harten die door de natuurlijk biedende Zwitsers wel wordt bereikt. We winnen met 19-11, toch een tegenvaller.

De laatste wedstrijd vandaag gaat tegen Frankrijk. Zeer ervaren spelers en goede bridgers die de laatste jaren toch de moderne bridge-ontwikkelingen hebben gemist: ze spelen nog steeds hetzelfde systeem als 20 jaar geleden. We spelen ze volledig van tafel. Zij verslikken zich in een competitief biedverloop en bieden 6 schoppen met troef AH buiten boord. Gert-Jan start tegen 3 SA met een kleine harten van VB9xxx en 3SA is down, de start met de Vrouw zou het hebben laten maken. Bas/Sjoert bieden op prachtige wijze 5 ruiten op dit spel. Op de helft staan we al bijna op 25-5. Dit keer moeten we het vasthouden.

In de tussentijd kijken we ook naar onze vrouwen die een werkelijk fantastisch toernooi draaien. Een medaille is zeker, als ze maximaal winnen tegen Zwitserland dat ergens onderaan bungelt is zilver zeker; voor goud mogen de Franse vrouwen hooguit 23 halen. Maar ook die staan al snel op 25 dus langzaam zien we de gouden plak buiten bereik komen. Een medaille is een prachtige prestatie van het verjongde team maar als je zo dicht bij goud bent geweest is het toch altijd eventjes sneu. Totdat je je realiseert dat zilver, net als in Warschau 4 jaar geleden, ook heel, heel mooi is. In Pau 2 jaar geleden werden ze 8^e, nu 2^e, very well done ladies!

Onze wedstrijd tegen Frankrijk blijft voorspoedig lopen, beide paren spelen zoals wij weten dat ze kunnen spelen: winnend bridge. Het is een slachtpartij die eindigt met 25-4 en de 5^e plaats is onze beloning. Maar dan komt een arbiter me melden dat er een arbitrage loopt. De 3SA waartegen Gert-Jan met een kleine harten is gestart. Jan heeft nadat de Franse west 2SA had geopend, Gert-Jan 3 harten had gevolgd en monsieur West op het negatieve doublet van zijn partner 3SA had geboden, met harten Hx een tijdje nagedacht (over het al dan niet te redden met 4 harten) nadat er 2 keer pas kwam. De Fransen claimen dat Gert-Jan hierdoor ‘wist’ dat Jan iets mee had in harten en dus veilig een kleine harten kon starten. De arbiter doet wat ze in dit soort gevallen altijd doen: ze consulteren meerdere goede spelers wat die gedaan zouden hebben, natuurlijk zonder de denkpauze te vermelden. Alle spelers (dit keer circa 10) zeggen, onafhankelijk van elkaar gevraagd, dat een kleine harten technisch het beste is en dat zij dat zouden doen. Ook 3 andere arbiters zijn die mening toegedaan zodat de arbiter in functie besluit dat 3SA blijft staan. De Fransen zijn het er niet mee eens en gaan in beroep. Kost 50 euro en voor ieder toernooi wordt gewaarschuwd dat je niet in beroep moet gaan omdat de commissie van beroep vrijwel altijd de beslissing van de arbiter overneemt en je het geld kwijt bent. Het kost ons ook ruim een uur wachten (pas om 22 uur konden we gaan eten) omdat spelers en captain bij de zitting van beroep aanwezig moeten zijn. Uiteindelijk horen we dat het protest wordt toegekend. Verbijstering alom. Ze moeten voortaan zeggen dat je niet in beroep moet gaan tenzij het tegen Nederland is want wij hebben nog nooit een appeal gewonnen. Appeals tegen ons worden standaard beloond, in al die jaren heb ik het nog nooit anders mogen meemaken. Het valt me wel op dat we steeds hetzelfde beroepscomité treffen, hoe kan dat nou toch? De uitslag wordt 24-6, ik voel me bestolen. Maar ik zou me niet meer druk maken over straffen, da’s waar ook.

Morgen de laatste wedstrijd. We staan 5/6 gedeeld en ook nummer 7 is dichtbij. De 4e plek is ver weg maar niet onmogelijk. Wij mogen tegen hekkensluiter Letland, onze concurrenten mogen zo’n beetje tegen elkaar. Als het meezit worden we vijfde, voor sommige spelers interessant omdat dit een A-status bij NOC*NSF inhoudt met alle voordelen van dien. We beginnen om 12.15 uur, rond 15 uur zullen we het weten en zal ik mijn laatste dagboek publiceren.

Eric Laurant

Wat een spanning

Vandaag de laatste speeldag voor ons nationale vrouwenteam op dit EK. We beginnen zo tegen Engeland dat derde staat, daarna volgen Libanon en Zwitserland.


Eerst even de dag van gisteren met u doornemen. Griekenland, België en Ierland stonden op het programma. Tegen de Griekse vrouwen, een middenmotor, traden Marion-Laura en Jet-Anneke aan. Het werd een prima 21-9 overwinning en een dag zo beginnen helpt altijd. Tegen België(Wietske-Martine, Jet-Anneke), dat het zeer goed doet dit toernooi, was het een wedstrijd waar we wel een paar kantjes over kunnen schrijven. Niet zo zeer over de spellen, maar wel als het om de sfeer aan tafel ging. Het was een drukte van belang in de open kamer, en toen besloot de arbiter dat een aantal mensen van tafel moest, het was gewoonweg te druk. De wedstrijd leek in een gelijkspel te gaan eindigen, maar toen kwam spel 20(laatste spel) op tafel en boden de Belgische vrouwen 7 schoppen, en dat was op snit. Helaas voor ons zat hartenheer goed, maar de Belgische claimde verkeerd en de arbiter draaide het terug naar 7 schoppen min 1. Dat spel leverde uiteindelijk maar liefst 5VP op, dus het werd 20-10 voor ons. Tegen Ierland werd het een relatief saai potje en kwamen we niet verder dan 15-15. Ook hier leverde het laatste spel een VP op, door fraai tegenspel van Laura-Marion.

Door die 56 VP zijn we weer aan kop gekomen, maar het ligt nog steeds dicht bij elkaar.

Nog drie wedstrijden en de spanning is duidelijk voelbaar. Vandaag worden de prijzen verdeeld en we doen nog steeds volop mee.

Alex en Hans

Dag 9: vandaag mag het niet fout gaan

De op een na laatste dag waarop we drie wedstrijden spelen. De vermoeidheid bij de jongens laat zich nog niet echt gelden maar de adrenaline begint op te spelen. We moeten de komende 7 wedstrijden gemiddeld 18-19 VP halen om de plaatsen 4-6 te bereiken.

We trappen af tegen Duitsland. De heren doctoren staan opgesteld tegen Bas/Sjoert. Ik heb op eerdere toernooien al meer over dit Duitse paar geschreven. Er hangt altijd een waas van geheimzinnigheid om hen heen en ze doen de meest verrassende dingen, zowel in het bieden als ook in het tegenspel. Ook dit toernooi hebben ze het weer gepresteerd en praat iedereen er over. Als het gaat 4 schoppen pas pas doubleert de ene Herr Docter en past de andere Herr Docter met een 1651 verdeling. Dat was nu raak want de doubleerder had AHVxx van schoppen. Had hij met het doublet ook 2434 met 15 punten kunnen hebben?

Op het eerste spel haalt Duitsland een dubbele deelscore als de Duitser na een 1 schoppen opening 2 harten durft te volgen met 9 punten en V9xxx van harten. Daarna kabbelt de wedstrijd rustig verder met hier en daar een paar impjes heen en weer, meestal voor ons. Bas/Sjoert knopen de doctoren op in een soort misfit te hoge 4 harten en pakken 800, 11 imps voor ons. De doctoren nemen onmiddellijk wraak door een goed getimede 3 schoppen opening die Bas/Sjoert al dan niet terecht uit de manche houdt en ons 11 imps kost. Meteen het spel er na probeert Sjoert met allen kwetsbaar een psychje, zou het komen door het vorige spel? De Doctoren halen hun schouder op en nemen een lekkere 1100 mee tegen een kwetsbare manche aan de andere tafel, 10 imps in de bietenbak. De match glipt uit onze handen, zouden die twee doctoren het weer flikken? Nederland heeft nog nooit goed tegen ze gescoord maar nu doen we het zelf ook wel een beetje. Dankzij een mooie eindsprint komt er uiteindelijk 16-14 op het scorebord. Weliswaar een overwinning maar aangezien Duitsland dit toernooi niet goed speelt toch een tegenvallertje. Zo halen we mijn doel van 55 vandaag niet.

Bulgarije is de volgende tegenstander. Stonden vanmorgen ongeveer gelijk met ons. Een gevaarlijke tegenstander die bij het laatste WK in Sao Paulo nota bene de halve finales haalde. We beginnen super. Na drie spellen staan we 21 imps voor, onder meer omdat Bas/Sjoert op spel 2 beter bieden dan de Bulgaren: 4 schoppen contract in de 6-1 fit in plaats van 3 SA -1. Bulgarije slaat op spel 4 echter terug als ze 4 harten in de 5-3 fit spelen terwijl Bas/Sjoert  schoppen in de 6-2 fit zien sneuvelen. En als op het spel er na, een te agressieve 3SA van Bas/Sjoert terecht down gaat  is de stand weer gelijk. De spellen blijven de pan uit swingen. Bulgarije opent een 13-15 SA en partner past met 9 punten. Sjoert opent dezelfde hand met een 15-17 SA en Bas biedt natuurlijk 3SA. Om het down te krijgen moet de Bulgaar met schoppen Hx starten of in slag 3 daar naar switchen. Na lang nadenken legt hij inderdaad schoppen Heer op tafel en treft partner met AVBTxx, 9 imps is zijn zeer verdiende loon, echt knap. Had hij het niet gevonden hadden wij 10 imps gehad. Als je er over na denkt is het toch frappant dat je bij bridge ook kunt verliezen als je niets fout doet. Er is deze wedstrijd geen ruimte voor saaie spellen. Bas/Sjoert bieden een uiterst scherpe 3SA die gelukkig gehaald wordt, we hebben weer 10 imps terug en staan halverwege gelijk. Bauke/Simon pakken ook nog een scherpe 3SA op en langzaam maar zeker lopen we iets uit. De laatste twee spellen zijn slems. Spel 19 wordt door beide teams geboden. Bulgarije biedt als eerste op het laatste spel groot slem waarvoor een snit moet goed zitten en ook goed zit. Ik denk op dat moment het zal toch niet weer hè? Maar miraculeus genoeg bieden ook Bas/Sjoert groot slem. Volgens de theorie en kansberekening niet goed, ik ben er nu, voor de uitzondering, wel heel blij mee. We winnen met 20-10 en blijven omhoog kruipen.

Italië is op weg de nieuwe Europees kampioen te worden. Terecht wellicht maar toch zijn we nooit bang voor ze. Het gaat gelijk op, een wedstrijd op hoog niveau. We winnen een paar imps. Dan komt spel 6. De Italianen bieden 5 harten nadat Simon ‘gered’ heeft met 4 schoppen. Bauke start normaal schoppen Aas en Lauria-Versace noteren + 850. Ben je als niet geheel onafhankelijk toeschouwer niet blij mee. Bij Jan/Gert-Jan verloopt het bieden een tikje anders maar ook daar wordt hetzelfde eindcontract bereikt. De Italiaan zal toch niet de downstart vinden? Een angstige minuut gaat voorbij en gelukkig, ook hij kan niet door de kaarten kijken. Gert-Jan neemt terecht zijn tijd maar kan niet weten dat het eigenlijk niet down kan. Een zucht van verlichting als dit spel uitslaat. Even later maakt Lauria in een paar tellen een overslag in 4 harten als hij de ruiten uitkomst in de dummy neemt. Gert-Jan neemt in de hand en doet er veel langer over. Hij kan het alleen nog maken als hij in het spel twee goede keuzes gaat maken. De eerste keer gaat het goed, de 2^e keer kiest hij fout. De computer zal bij de evaluatie moeten helpen om aan te geven wie beter speelde, in ieder geval kost het nu 11 imps. Maar de Italianen krijgen ons er niet onder. Bauke verslikt zich nog een keer in een deelscore die hij had kunnen/moeten maken, het spel slaat nu uit maar toch een gemiste kans. Beide teams blijven goed spelen en de wedstrijd eindigt in 15-15. Niet slecht maar op een dag is het ook zo maar 20-10.

We halen vandaag 51. Dat is 4 minder dan de doelstelling. Morgen treffen we Noorwegen (titelverdediger die verzwakt is door ontbreken toppaar Helgemo-Helness), Zwitserland en Frankrijk. De 4 die we vandaag te weinig hebben gehaald moeten morgen extra ingelopen worden: 59 wordt het doel. Een medaille is (te) ver weg, een plaats daar in de buurt blijven we voor gaan. Dankzij de financiële ondersteuning van Hans Melchers en bridgeclub ’t Onstein uit Vorden wordt het WK volgend jaar in Nederland georganiseerd en zijn wij automatisch geplaatst. Daar zijn we heel blij mee. Toch wil ik graag bij de eerste zes eindigen (telt voor subsidie NOC*NSF) en mag nummer 7 de mazzel hebben.

Eric Laurant

Nog zes finales

Gisteren schreven we over het omgaan met teleurstellingen na een mindere dag(dinsdag). Op het programma stonden Rusland, Wit Rusland en Kroatië en we wilden heel graag laten zien dat we na een dagje van 37(uit 3) niet aangeslagen waren. Zoals u ongetwijfeld al heeft kunnen vernemen hebben we gisteren weer een uitstekende dag gehad met 64 VP. Tegen Rusland, dat volop in de strijd voor plaatsing voor het WK in Veldhoven is, was het een prima pot van Jet-Anneke en Wietske-Martine. Ze wonnen met 20-10 en namen daarmee in ieder geval afstand van Rusland en het was tegen dit topland gewoon een goed begin van de dag. Het tweede potje tegen het laag geklasseerde Wit Rusland gaf maar weer eens aan dat er een boel kan gebeuren tegen dit soort landen. Heel veel saaie spellen die uitsloegen, maar gelukkig wisten Jet-Anneke en Laura-Marion aan het eind van de zitting nog een paar punten te halen en de teller stopte wederom op 20-10. Veel mensen roepen “dat je tegen dit soort landen gewoon 25 moeten halen”, maar dat is verre van realistisch. Iedere 20 punter is gewoon goed en iedereen kan echt wel een kaartje leggen. De laatste ronde tegen Kroatië, een behoorlijk land dat in opkomst is. Vier jaar geleden verspeelde we de koppositie in de laatste ronde van het EK tegen dit land, dus het was oppassen geblazen. Laura-Marion en Wietske-Martine moesten deze klus klaren, zodat iedereen er weer twee potjes op had. Wat een luxe voor de begeleiding dat de paren allemaal behoorlijk presteren, we kunnen blijven rouleren. Het werd een uitstekende wedstrijd die eindigde in een 24-6 overwinning. Jet-Anneke waren op pad en die hielden we via sms’jes op de hoogte van de tussenstanden.


Er staan nog zes wedstrijden op het programma en die voelen allemaal aan als een finale. We spelen het gehele toernooi al mee in de top, maar hebben nog niks(behalve veel punten). Toch is een groot compliment voor de vrouwen op hun plaats tot nu toe.

Vandaag Griekenland, België en Ierland.

Alex en Hans

Dag 8: knokken geblazen

De finale begint. We staan na verrekening van alle carry-overs op de 10^e plaats. Hoe anders is dit dan 2 jaar geleden in Pau, toen begon iedereen die zich geplaatst had weer op nul. 

We kunnen onszelf nu drie doelen stellen: bij de eerste 10 blijven, bij de eerste zes komen en een medaille halen. De eerste tien is belangrijk omdat dit landskampioen ’t Onstein uit Vorden het recht geeft op deelname aan de prestigieuze Championscup die van 11-14 november in Turkije wordt gespeeld. Bij de eerste zes komen is belangrijk omdat dit extra subsidie van het NOC*NSF oplevert. We moeten dan nog wel wat werk verzetten om de achterstand van 15 VP op Rusland in te lopen. Als ons team nu even laat zien wat we echt kunnen en die unforced errors achterwege laat, moet het lukken. Een medaille is ver weg, we hebben nu een achterstand van 28 VP op de nummer 3 en 33 VP op de eerste plaats. Niets is onmogelijk, we hebben vaker onder druk prima gepresteerd, maar de kansen zijn tegen ons.

Om half twee de kortste captainsmeeting ooit: 1 minuut. We kregen het nieuwe speelschema uitgereikt en terloops werd even gemeld dat de voorwaardelijke straffen voor het niet tijdig indienen van de line-up worden kwijtgescholden. Staat niets over in de regels, het is juist deze willekeur waar ik gek van kan worden en die het toch prachtige instituut EK naar beneden haalt. Waarom deze straffen nu wel kwijtschelden en die andere niet? Maar ik zou me niet meer druk maken over de straffen, da’s waar ook.

Dit is ons speelschema verder:

Woensdag       Turkije, IJsland

Donderdag       Duitsland, Bulgarije, Italië

Vrijdag             Noorwegen, Zwitserland, Frankrijk

Zaterdag          Letland

We beginnen tegen Turkije dat net boven ons staat. Het zijn raskaarters, gewiekst maar technisch zijn wij toch echt beter. Dat laten Bas/Sjoert en Jan/Gert-Jan ook zien. Na 5 spellen staan we al 25 imps voor. Een ruime overwinning zou zeer welkom zijn als begin van de finalepoule. Maar in het tweede kwart stribbelen de Turken tegen en halveert de voorsprong. De tweede helft begint ook goed voor Turkije als ze redden met 5 klaveren dat door het gelukkige zitsel maar twee down gaat, 8 imps weg. Maar dan bieden ze een te hoog slem waar Jan/Gert-Jan keurig uitblijven. Het staat met nog 5 spellen te gaan 20-10 voor ons en als zij op het laatste spel down gaan in 4 harten die Bas/Sjoert wél maken, winnen we met 24-6. Grote klasse, we zijn er erg blij mee.

Tegen IJsland wordt het andere koek. Ze bivakkeren al de hele week in de hoogste regionen. Het zijn allemaal sympathieke spelers met onder hen zelfs ex-wereldkampioen Jon Baldursson. Ook tegen IJsland hebben we met als gastheer bridgeclub ’t Onstein uit Vorden een oefenwedstrijd gespeeld. We wonnen toen nipt, eens kijken of we dat nu weer kunnen doen.

We sprokkelen wat punten maar als Bas/Sjoert na een 5 ruiten redding doorgaan naar 5 schoppen leveren we 7 imps in als IJsland het niet doet. Het is al de derde keer dit toernooi dat je het 5 niveau aan de tegenpartij moest laten en dat wij dat niet deden. Op spel 10 vindt meneer IJsland tegen 3SA de onwaarschijnlijke ruitenstart van Bxxx terwijl hij ook Axxxx van schoppen heeft. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat Sjoert wel heeft verteld dat hij een schoppendekking heeft maar toch is het een uitkomst die niet velen hem zullen nadoen. Sjoert is kansloos, Simon start ‘gewoon’ schoppen als de IJslanders verder niets verraden over de hand en er zijn 9 slagen van top, kosten 12 imps. De achterstand is halverwege 18 imps. Zonder dat we echt iets fout doen komen daar nog hier en daar wat imps bij en we verliezen kansloos met 19-11. Eén imp meer en het was 18-12 geweest. IJsland heeft niets fout gedaan, wij ook niet echt maar hebben twee keer het nakijken gehad. Dit kan gebeuren tegen een topland. Vandaag gemiddeld toch 17, kijken of we er morgen iets meer van kunnen maken.

We zijn vandaag 2 plaatsen gestegen. De achterstand op de 6^e plaats is 16 VP, we hebben nog 7 wedstrijden om die in te lopen. Ik hoop op 55 punten morgen, zeker voldoende om weer een of twee plaatsen te stijgen.

Eric Laurant

Leerzame dag Nederlandse vrouwen

Nadat op maandag tegen Denemarken (13-17) de eerste haarscheurtjes zichtbaar werden, bleek dinsdag duidelijk een mindere dag. Noorwegen en Polen waren de scherprechters (9 en 7). Ofschoon de wedstrijd tegen Polen geeneens heel slecht was gingen verreweg de meeste impen richting de Poolse vrouwen die gewoon echt goed speelden, eerlijk is eerlijk. In totaal haalden we 38 VP’s terwijl de gehele concurrentie 60 VP of meer haalden. Dit soort dagen(we hopen op dag overigens) heb je er ieder toernooi wel bij en het gaat er vooral om hoe we daarmee omgaan.


Het lastige van lang eerste staan is het continu voelen van de hete adem in je nek, dus laten we het positieve ervan inzien: Wij kunnen nu weer eens omhoog kijken. Wat wij als begeleiding als zeer positief ervaren hebben is de goede sfeer, die er toch na afloop en tijdens het eten gisteren heerste. Klasse dames, hoe er met de teleurstelling werd omgegaan. Alle spellen werden nog eens kritisch doorgenomen zonder de gebruikelijke teksten als “Waarom deed je dit?” en “Kon je niet…”. En dat geeft hoop voor de komende dagen.

Op papier hebben we een onder gemiddeld programma. Vanmorgen de sterke Russische vrouwenploeg en vrijdag de belangrijke concurrent Engeland. Voor de rest teams die al lang niet meer voor de prijzen meedoen. Maar het is een “understatement” dat dit geen garantie voor goede resultaten is! Iedere ronde zie je weer verrassende uitslagen, maar aan het eind van de rit staan de betere landen toch weer gewoon in de top.

Vandaag verder Wit Rusland en Kroatië.

We blijven u op de hoogte houden.

Alex en Hans

Dag 7: het einde van de kwalificatieronde

De dag van de carry-over waarheid. Bas/Sjoert en Jan/Gert-Jan nemen het op tegen Polen. Het is een wedstrijd met vreselijk wilde spellen en dat betekent automatisch veel gokwerk en wilde uitslagen. We beginnen goed, na 2 spellen staan we 15 imp voor. Drie spellen later staan we er 7 achter als Bas/Sjoert er te veel aan trekken. Ze doubleren een kwetsbare 5 ruiten die niet down kan en laten ook nog een slag lopen voor 8 imp. Daarna de grootste ramp van het toernooi tot nu toe. Op wederom een freak hand lopen ze tegen een kwetsbare 5 down voor 1400 aan. Met open kaarten had Bas de schade kunnen beperken tot 500 maar daar hebben we niks aan. De Polen knallen door, ze bieden een scherpe 3SA die niet down kan en weer zijn er 10 imps weg. Nu moet het stoppen dacht ik. Niet dus. Sjoert heeft een dichte 8krt ruiten en ze worden onder druk opgedreven naar 6 ruiten met 2 azen weg. De Polen kopiëren dat biedverloop zodat dit spel uitslaat. Maar het wil niet gaan lopen. Bas/Sjoert bieden een normale 25 punten 3SA, de Polen blijven in 3 ruiten hangen. Het spel zit scheef en we verliezen 5 imps en staan er 25 achter. Daarna proberen ze weer een scherpe 3SA die ook niet lukt. Als we in een normale 3 ruiten zitten de troeven scheef en als de Polen 3SA bieden zonder schoppenstop zitten die jammer genoeg 4-4 verdeeld. Dat zie je altijd, als het slecht gaat zit het ook allemaal tegen. Andersom geldt dat ook natuurlijk. Als Gert-Jan dan nog down gaat in een 6 klaveren contract die op de andere tafel wel gemaakt wordt en Sjoert knullig een 3SA laat maken, stevenen we regelrecht op een 6-24 nederlaag af. De wedstrijd lijkt op die tegen Zweden, we worden volledig weggespeeld. Hoe is het toch mogelijk. Tegen Zweden kunnen we nog zeggen dat we niet heel veel fouten gemaakt hebben, dit keer maakten wij wel fouten en de Polen bijna geen. Een zeer terecht pak slaag.

In de pauze allemaal bedrukte koppies. We kunnen even bijkomen tegen Monaco, een wedstrijd die er niet te doet. Het wordt 21-9. Jan/Gert-Jan mogen twee manches maken dankzij een Monegask die twee keer verzaakt. U leest het goed, dat komt ook op een EK voor.

Dan onze laatste wedstrijd van de kwalificatie tegen Estland en die doet er wel toe. Kijken of we daar de schande van Polen kunnen uitwissen. Voor deze wedstrijd lijkt het er op dat Portugal zich zal plaatsen, dit is gunstig voor ons omdat we 25 tegen ze haalden.

We trappen af met een mooie manche die de buren missen, de eerste 11 imps zijn binnen. Even later start Bauke van HV876 met de heer tegen 3SA en dat blijkt de maakstart. Estland start met de 7 en vindt partner met BT. Terug bij af. Dan overbieden de Esten naar groot slem waar 2 heren voor goed moeten zitten. Gelukkig zit er één heer fout en ze gaan down. Bauke/Simon missen zelfs het klein slem en stoppen af in 5 schoppen. Toch 11 imps voor ons. Meteen het spel er na bieden de Esten door nota bene een misverstand weer slem en nu is het wel raak omdat zuid klaveren BT9xx heeft in plaats van bijvoorbeeld BTxxx of zelfs zonder klaveren 10. Bauke/Simon vragen de hele hand op maar komen niet achter die klaveren T9 en kiezen voor de veilige manche. We staan weer gelijk. En zo rommelt het een beetje door totdat er 13-17 op het scorebord staat.

We zijn uiteindelijk zesde geworden met een ruime voorsprong op nummer 10 maar toch knaagt het dat we tegen de 3 sterkste landen 3 grote nederlagen hebben geleden. Ok, er staan ook 3 grote overwinningen en 2 soort gelijke spelen tegenover maar al met al zijn we nu middenmotor in de finalepoule en dat moet beter. Vroeger had Nederland de naam niet ruim te kunnen winnen van de kleine landen, nu hebben we dit weer. Zo is er altijd wel iets met ons vraag ik me af. Onwillekeurig moet ik denken aan Pau: daar wonnen we de kwalificatiepoule en werden we uiteindelijk zesde. Andersom zal moeilijk worden nu.

Om aan te geven hoe raar en spannend het er aan kan toe gaan: Italië verliest in de andere groep de laatste wedstrijd van Kroatië met 25-5. Totaal onverwacht maar dit soort uitslagen hoort bij bridge, zelfs de allerbeste teams kunnen een wedstrijd weggetikt worden. Kroatië staat ineens virtueel op de 9^e plaats, iets wat Italië absoluut niet kan gebruiken vanwege die carry-over. Op het allerlaatste spel wordt Kroatië echter gepasseerd door zowel Wales, Hongarije als Letland die met zijn drieën gedeeld op de 9e plaats eindigen. Dat ene laatste spelletje redt voor de Italianen 17 VP, meer dan een gemiddelde wedstrijd.

Enfin, we kunnen niet anders dan de komende 9 wedstrijden ons stinkende best doen en geen genoegen te nemen met een plaats in de middenmoot ook al is dat in de finalegroep.

Woensdag spelen we maar 2 wedstrijden: om 14.15 en 17.35 uur. Donderdag en vrijdag weer 3 en dan op zaterdag de laatste wedstrijd van het toernooi. We horen morgen pas wanneer we tegen wie spelen dus die informatie kan ik u nog niet geven.

Eric Laurant

Er komt wat tekening in de strijd

Gisteren was op papier onze zwaarste dag van het toernooi. We begonnen met een voorsprong van 20 VP en kregen achtereenvolgens Duitsland, Denemarken en Israel. Drie landen die in de top 10 (Israel staat nu elfde) staan en allemaal zicht hebben op plaatsing voor het WK 2011 in Veldhoven.
Tegen Duitsland is meestal een spannende wedstrijd en dat heeft ook altijd iets extra vinden wij. We begonnen uitstekend op de eerste spellen en deze voorsprong gaven we niet meer uit handen. Een fraaie 20-10 tegen de nummer twee was een geweldig begin van de dag. Dat deze wedstrijd niet op BBO werd uitgezonden wekte enige verbazing, maar was nu wel zo rustig. De speelsters houden zich uitsluitend met het toernooi bezig en weten zich prima te focussen. Tegen Denemarken vlogen de impen op en neer en de teller bleef staan op 13-17. Denemarken wist zich op het vorige EK wel te plaatsen voor het WK en bij de eerste World Mind Sport Games werden we in de achtste finales door hen uitgeschakeld. Een zeer gevaarlijke tegenstander en er gebeurt altijd veel aan tafel. Wel erg gezellige vrouwen, ook niet onbelangrijk. In de laatste wedstrijd traden we aan tegen Israel en daar kwam misschien wel één van de meest wilde spellen van het toernooi voor. Jet had -, AB98xx, AHVB8x, A en het bieden eindigde in 6 ruiten gedubbeld nadat de buren tot 6 klaveren hadden meegeboden. Anneke had xxxxx, Hxx, T9x, xx dus een heel goed contract. Met beide rode kleuren 4-0 kwam Jet er met 1 down nog prima vanaf en het spel sloeg uit. O ja, het was achteraf een goede redding tegen 6 klaveren dat echt niet down kon.

Met 54 uit 3 was het weer een uitstekende dag, al liepen Engeland en Frankrijk iets in op ons. Zij spelen vandaag de eerste wedstrijd tegen elkaar en wij ontmoeten Noorwegen, Wales en Polen. Nog 12 wedstrijden te gaan en we zijn eindelijk over de helft. Alle drie de paren spelen tot nu toe een uitstekend toernooi en dat het voor de begeleiding bijzonder prettig. We kunnen lekker rouleren en zo kan iedereen ook voldoende rust pakken. Een dergelijk toernooi is bijzonder zwaar en vergt een boel van de speelsters.

Tot morgen weer en bedankt voor alle support,

Hans Kelder

Dag 6: we winnen als het niet nodig is

Vandaag de op één na laatste dag van de kwalificatiefase. We treffen België, Griekenland en Israël. De eerste twee wedstrijden tellen niet echt mee omdat deze tegenstanders zich normaliter niet zullen plaatsen.

Halverwege de wedstrijd staan we al op 25-5, de Belgen worden gewoonweg overklast. We zien het maar als een opwarmertje voor de wedstrijd tegen Israël vanavond.

Bas/Sjoert hadden vanochtend vrij en hebben zich weer kunnen uitleven op de tennisbaan. Volgens Bas hoeft hij Sjoert niet te laten winnen zolang Sjoert aan de bridgetafel goed speelt. Sjoert zegt juist dat Bas beter bridge laat zien als Sjoert hem met tennis laat winnen. En om het nog gecompliceerder te maken heeft Simon naar eigen zeggen zich gisteren opgeofferd door Sjoert wél te laten winnen met het enkelspel maar niet in de dubbel omdat dat weer verkeerd opgepakt zou worden door Bas. Enfin, zolang de jongens winnend bridge blijven spelen vind ik het goed. Ook ik ben bereid, net als vorig jaar in San Remo, om alle sets tegen ze te verliezen, alles voor de goede zaak.

De Grieken spelen gezien hun plaats op de ranglijst verrassend goed tegen ons, het wordt een magere 16-14, alleen interessant voor de statistieken. Ik herinner me dat we in Pau twee jaar geleden een pak slaag kregen van ze. Raar spel dat bridge. Overigens bleven ze tegen Bas-Sjoert door een misverstand uit een uitstekend slem dat Bauke-Simon natuurlijk wel boden (net als vrijwel alle andere tafels). Edoch, de troeven zaten 4-0 en het slem was kansloos. Dit is nu precies de reden dat er niet te veel waarde moet worden gehecht aan de butlerscores van een wedstrijd. Soms heb je heel veel mazzel, soms heel veel pech waar je bij staat te kijken zonder dat je enige invloed kunt uitoefenen.

Dan de belangrijke wedstrijd tegen Israël. In San Remo won Oranje de finale van het open EK van ze. In april hebben we in een oefeninterland, die bij bridgeclub ’t Onstein te Vorden werd gespeeld, met één imp van ze verloren. Ook nu gaat het gelijk op en gaan er heel weinig imps om. Halverwege is de stand 8-4 in imps terwijl alle andere wedstrijden al in de 20, 30 of zelfs 40 imps scoren. Dit geeft aan dat de wedstrijd tot op dat moment op hoog niveau is. Na de kwalificatie zullen we alleen nog maar wedstrijden op hoog niveau hebben dus kunnen we er vast aan wennen. Maar dan moet het niet zo gaan als nu in de tweede helft. Gert-Jan maakt een systeemfout, Bas gaat ongelukkig maar onnodig kwetsbaar gedoubleerd eentje te veel down en zo zijn er nog wat fouten die er voor zorgen dat er uiteindelijk 9-21 als uitslag uitrolt. Dat is heel jammer en vooral zonde want deze 9 nemen we mee naar de finaleronde.

Verder weten we zeker dat we de scores van Zweden (5), Engeland (23) en Rusland (20) meenemen. Daar komen nog Polen en Estland (beide wedstrijden spelen we morgen) bij, plus twee van de volgende vier: Oostenrijk (21), Ierland (6), Denemarken (14) en Portugal (25). U kunt wel raden wat onze voorkeur heeft, het hangt echter allemaal af van hoe deze landen morgen scoren. Het is gewoonweg een loterij maar wel een spannende en allesbepalend voor de kansen in de finalepoule. Tussen heel voordelig (Denemarken en Ierland plaatsen zich niet, Oostenrijk en Portugal wel) en heel nadelig (andersom) zitten maar liefst 26 VP, 3 VP per nog te spelen wedstrijd…

Met een paar spelers en supporters hebben Anton en ik vanavond Chinees gegeten. Bauke is een groot liefhebber en eet regelmatig Chinees. Ik dacht dat ik op koriander na alles lust maar nu weet ik zeker dat tofu me ook niet kan bekoren. En Rob Donkersloot weet weer dat hij zijn eigen pot sambal niet moet vergeten. Van Sjanghai tot Sao Paulo is die eigen sambal meegereisd maar nu in Oostende moeten we het zonder doen, jammer.

Bas/Sjoert en Jan/Gert-Jan beginnen morgen (de belangrijkste dag van de eerste week met 2 wedstrijden die meetellen) om 10.30 uur tegen Polen. Die hebben in hun gelederen een van de beste paren van de wereld, Balicki/Zmudzinski. Deze wedstrijd wordt op rama en dus ook op BBO uitgezonden. ’s Middags Bauke/Simon met Jan/Gert-Jan tegen Monaco, een totaal overbodig geworden wedstrijd. Als laatste treden om 17.35 uur (ook op BBO) Bas/Sjoert met Bauke/Simon aan tegen Estland dat ook al zeker is van kwalificatie. En dan weten we het. De ‘de Wijs-stand’ met nog 3 wedstrijden te gaan treft u hieronder aan, voorlopig zijn wij een van de betere middenmotors voor de finaleronde.

Rank	AVG Carry Over	Land
1	19	SWEDEN
2	19	ICELAND
3	19	ITALY
4	18	ISRAEL
5	18	FRANCE
6	15	NETHERLANDS
7	15	DENMARK
8	15	BULGARIA
9	14	POLAND
10	14	RUSSIA
11	14	TURKEY
12	13	ENGLAND
13	13	SWITZERLAND
14	13	GERMANY
15	12	WALES
16	12	NORWAY
17	12	ESTONIA
18	11	AUSTRIA

Tot morgen.

Eric Laurant

Dag 5: de contouren tekenen zich af

De zondag begint met een, gezien de stand, dubbele puntenwedstrijd tegen Engeland. Simon staat de eerste wedstrijd niet opgesteld maar komt ons in de ontbijtzaal aanmoedigen. Hij heeft hiertoe een shirt aan met als opschrift ‘Hacket 1’. In het Engelse team spelen de gebroeders Hacket en ik neem aan dat hij bedoelt dat het 25-1 wordt voor ons. Dat is tegen een subtopper wel veel gevraagd maar wie weet wordt het een mooie overwinning. En inderdaad, voor de verandering kennen we een vliegende start, na 2 spellen staan we al 19-11 voor, onder meer door een mooi afgespeelde 5 ruiten van Gert-Jan. Halverwege de wedstrijd zijn we uitgelopen naar 21-9. Dan begint de tweede helft. De Engelsen bieden een maakbare 4 schoppen waar Jan/Gert-Jan uitblijven. De Engelse leider wordt echter op het verkeerde spoor gezet door een ‘3^e Hansje’ van Bas en taxeert het spel verkeerd. Dan komt de wildste hand die ik ooit gezien heb. West heeft 7-6 in de lage kleuren, Oost 6-6 in de hoge waar Zuid met 5-5 hoog achter zit. Bas/Sjoert nemen 4 harten gedoubleerd mee voor 1100, Jan/Gert-Jan beperken de schade tot 300. De frequentiestaat van dit spel in onze groep: http://www.eurobridge.org/competitions/runningscores/asp/BoardacrossCondit.asp?qboard=015.11..820.

We staan 24-6 voor met nog 5 spellen te gaan. Helaas leveren we er 9 in als Sjoert bij niemand kwetsbaar na 1 schoppen 2 harten volgt met AVTxxx. Hij wordt opgeknoopt voor 4 down terwijl Jan/Gert-Jan deze kans niet krijgen en genoegen moeten nemen met een manche, 9 imps weg. Het laatste spel is ook weer een freak en heel spannend. Bas/Sjoert doubleren 5 harten dat met twee overslagen wordt gemaakt. Niets aan de hand als Jan/Gert-Jan maar slem bieden. Gelukkig doen ze dat mede dankzij een prachtig 5 harten bod van Jan ook al sputteren de Engelse broers Hacket tegen met hoge schoppen tussenbiedingen. Eindelijk zit het een keertje niet tegen, een fraaie 23-7 overwinning die we straks meenemen want de Engelsen zullen zich wel kwalificeren. Als mijn verwachting uitkomt (in onze groep gaan Zweden, Israël, Estland, Polen, Engeland, Denemarken, Rusland, Oostenrijk en Nederland over) hebben we tot nu toe een carry-over van 83 uit 5. Als in plaats van Oostenrijk of Denemarken onverhoopt de Ieren zich zouden plaatsen ziet het er ineens een stuk minder uit. Maar we maken ons maar niet druk over iets waar we geen invloed op hebben. Die tijdstraf heb ik ook weggedrukt voor de rest van dit toernooi.

Bas is flink neusverkouden maar het flesje Otrivin druppels in de medicijntas is vrijwel leeg. Voortaan vooraf controleren neem ik me voor. Omdat vrouwencaptain Alex van Reenen toch een vrije ochtend heeft (de vrouwen beginnen vandaag pas vanmiddag) gaat hij nieuwe halen bij de apotheek.

De tweede wedstrijd gaan we tegen Oekraïne. Omdat we er nu van uitgaan dat wij wel en zij niet kwalificeren kun je zeggen dat deze wedstrijd niet meetelt. Zo denkt Rusland tegen Monaco er ook over, 20 spellen rammen ze er in 100 minuten door. Op een of andere manier beginnen we inderdaad niet scherp. We leveren 10 imp in als Simon down gaat in een moeilijke 4 schoppen dat op alle andere tafels even vaak gehaald wordt als het down gaat. Als de Oekraïners tegen Jan/Gert-Jan dan ook nog een messcherpe 23 punten 3SA bieden die heel moeilijk down kan, staan we ineens 15 imp achter. Niks aan de hand denk ik dan. Maar als Bauke/Simon een zeldzaam misverstand hebben en in 7 klaveren komen dat 15 imp kost ga ik toch even rechtop zitten. Laat mij maar denken dat dit geholpen heeft. We halen op bijna ieder spel wat terug en de wedstrijd eindigt in een 18-12 overwinning.

De laatste wedstrijd vandaag is tegen Portugal. Zij hebben nog wel kans zich bij de eerste 9 te spelen dus voor de zekerheid moeten we maar ruim winnen, ook al verkleint dat juist hun kansen. Dat lukt ook: 25-5. Jammer dat Portugal hierdoor flinkt zakt en Ierland weer bij de eerste 9 kruipt. Maar ja, je kunt niet alles hebben, hopelijk doet Portugal, België of Denemarken de komende 2 dagen nog goede zaken.

Ik ben ook heel trots op onze vrouwen. Ze spelen dag na dag, wedstrijd na wedstrijd heel solide en staan bijna halverwege hun programma ruim boven aan. Volhouden!!!

Vandaag waren ook de verkiezingen voor het bestuur van de Europese Bridge Liga. De eerste geluiden zijn dat Nederland er bekaaid is afgekomen omdat de topfuncties onze neus zijn voorbij gegaan. Niet goed als je in aanmerking neemt dat wij een van de grootste bonden van de wereld zijn. Maar ja, nu heb ik even andere prioriteiten.

Zowel komende maandag als dinsdag spelen we nog 3 wedstrijden in de voorronde. Kwalificatie lijkt niet meer het grootste probleem. Morgen Israël, overmorgen Polen en Estland zijn de wedstrijden waar het om gaat omdat zij met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid zich zullen plaatsen. Morgenvroeg België (heeft nog wel kans), morgenmiddag Griekenland (uitgeschakeld).

Tot morgen. Vergeet u het supportersdagboek niet? Het is het eerste wat we hier ‘s morgens lezen…

Eric Laurant

Avond 4: een kleine update over onze tijdstraf

Het organisatiecomité heeft vanavond besloten dat onze tijdstraf tegen Rusland mee gaat naar de finaleronde.Maar alleen als Rusland zich plaatst, voor mij een grotere zekerheid dan dat het Nederlands voetbalelftal wint van Slowakije. Ik vind het echt ongelooflijk en ben pissig. In de regels is niet geregeld hoe met een tijdstraf wordt omgegaan en ik heb me hier kapot gevochten om de bobo's duidelijk te maken dat het niet fair is deze straf ook naar de finaleronde mee te nemen. Als ik dit van te voren had kunnen weten had ik de spelers kunnen waarschuwen dat een tijdstraf dubbel telt, een overweging die ze aan tafel kunnen laten meewegen. De EBL heeft grandioos gefaald in het op meerdere punten niet op orde hebben van de regels (dit jaar is kwalificatie voor het eerst anders geregeld maar ze hebben gewoonweg oude regels overgenomen). En wij zijn de dupe.

Eric Laurant

Dag 4: een rustige zaterdag

Tja, gisteren maar twee wedstrijden (we hadden een bye) en vandaag, door de festiviteiten rond het 50-jarige bestaan,  maar één en wel tegen Luxemburg. Onze jongens speelden goed, te goed voor Luxemburg. Met nog 2 spellen te gaan was het 25-5 voor ons maar helaas waren spel 19 en 20 voor de buren zodat het uiteindelijk 22-8 werd. De officiële uitslag laat nog steeds 21-9 zien maar we hebben recht op een imp en ook VP meer. Alleen moeten de Luxemburgers dat even bevestigen maar die zijn in geen land of wegen meer te bekennen deze vrije dag. De organisatie heeft hier begrip voor en geeft ons tot morgenvroeg tijd om hun akkoord te halen. Moet lukken, gelukkig herinnert op dit niveau iedereen zich de spellen van een dag eerder nog wel.

Zweden en Engeland hebben gisteren in dezelfde windrichting gespeeld. Kunt u het zich voorstellen op een EK, nota bene met uitzending op BBO? En kunt u zich voorstellen dat de regels niet eens voorzien in deze situatie zodat ze straffeloos de wedstrijd vandaag mogen overspelen? Er waren allerlei verzachtende omstandigheden als geen naambordjes, geen arbiter die de BBO-tafels controleert, de BBO-operator die de namen van de spelers door elkaar haalt zodat de 1000 kijkers ook niets in de gaten hadden (wel raar als je een paar ineens een ander systeem ziet spelen) en ga maar door. Ik vind het ongelooflijk en puur amateuristisch, je speelt toch geen vakantietoernooitje verdikkeme.

De festiviteiten kennen een hoog bobo-gehalte. Vroegere Europese kampioenen en zelfs oud-bestuurders van de Europese Bridge Liga zijn uitgenodigd om een oorkonde te komen halen. Daarna volgt een receptie en voor de bobo’s ook nog een diner. Ikzelf heb in mijn leven te veel zakelijk buiten de deur gegeten om blij te worden van dit soort diners maar soms hoort het er bij. In het kader van het WK in Nederland volgend jaar kan het geen kwaad om te netwerken in dit bobo-circuit dus we gaan er maar voor.

Vanaf morgen spelen we weer 3 wedstrijden per dag. We beginnen om 10.30 uur tegen concurrent Engeland op rama (en dus BBO) met Jan/Gert-Jan en Bas-Sjoert. Daarna om 14.15 uur het laaggeplaatste Oekraïne en we sluiten af om 17.35 uur met Portugal. Ik hoop/reken op 55 VP over deze drie wedstrijden , naar verwachting voldoende om een of twee plaatsen te klimmen.

We zijn op dit moment precies halverwege de kwalificatie. Spanje en Ierland staan inmiddels niet meer bij de beste 9, het zou ons prima uitkomen als dit zo zou blijven. Wij hebben namelijk twee keer ruim verloren van ze en willen deze partijen dus liever niet meenemen. Voor ons is het véél beter als Rusland en Oostenrijk zich plaatsen want daar hebben we juist twee keer ruim van gewonnen. Dit is nu precies waarover ik in mijn eerste dagboek schreef: het is gewoon een loterij hoeveel carry-over een team meeneemt. Het staat vast dat dit 8 wedstrijden zijn maar welke wordt als het ware door het lot bepaald. Persoonlijk vind ik dit soort toeval niet bij een officieel EK voor landenteams passen.

Simon heeft de laatste ‘de Wijs-stand’ opgemaakt van de qualifiers halverwege inclusief de gemiddelde carry-over per wedstrijd zoals die er op dit moment uitziet. Deze stand geeft een representatiever beeld dan de officiële tussenstand omdat daaruit niet blijkt wie gemiddeld juist sterkere of zwakkere landen heeft gehad. Als het een beetje lukt zullen we deze ‘de Wijs-stand’ de komende drie dagen blijven presenteren. Daarna heeft het weinig zin meer omdat de qualifiers allemaal als goed bridgeland gekenmerkt kunnen worden en de verschillen dus aanzienlijk minder zijn dan in de voorronde.

Rank	AVG Carry Over	Land
1	19	SWEDEN
2	19	ICELAND
3	18	DENMARK
4	17	ITALY
5	17	GERMANY
6	16	FRANCE
7	16	ISRAEL
8	16	CROATIA
9	15	NETHERLANDS
10	15	BULGARIA
11	15	ENGLAND
12	14	ESTONIA
13	13	RUSSIA
14	13	AUSTRIA
15	12	NORWAY
16	12	WALES
17	8	TURKEY
18	8	POLAND

Eric Laurant