Eindelijk is het dan zo ver. Team Oranje kan 9 maanden na Sao Paulo weer aan de bak. De vaste supporters Rob Donkersloot en Klaas en Veri Brink zijn er ook weer, het voelt als vanouds. De spelers hebben er zin in en ook goed geslapen. Dat valt me alleszins mee omdat het in het hotel best gehorig is en de zeemeeuwen iedere ochtend de dageraad uitkiezen voor een of ander ritueel waarbij ze echt veel lawaai maken. Het ontbijt is eenvoudig maar ok.
Als de eerste wedstrijden beginnen is de IT nog niet klaar. Het rama werkt nog niet naar behoren en de running scores werken alleen bij de vrouwen en daar ook maar eventjes. Toch raar dat dit soort opstartproblemen iedere keer weer de kop opsteken. De ramazaal is overigens een aanfluiting, 40 meter breed en maar 10 meter diep. Van die 10 meter gaat de helft af voor commentatoren en apparatuur. Er blijven dus maar 4 rijen stoelen over en alleen middenin is het een beetje te zien. Waarom voor deze opstelling is gekozen is me een raadsel maar er zal ongetwijfeld een verklaring voor zijn.
Net als de vorige EK’s voorziet het Italiaanse koffiemerk Lavazza ook nu weer de spelers van gratis kwaliteitskoffie. Bravo. Mevrouw Lavazza overigens, heeft al jaren een eigen bridgeteam bestaande uit professionals en ex-wereld kampioenen die de hele wereld overvliegen. Mevrouw Lavazza is ook al jaren sponsor én captain van het Italiaanse team. Het Italiaanse team bestaat hier in Oostende geheel uit het team van mevrouw Lavazza. Zo werkt dat in Italië ook al zal het paar Fantoni-Nunes (Italianen die algemeen gezien worden als een van de beste paren ter wereld) er niet blij mee zijn.
De eerste wedstrijd tegen Ierland begint meteen slecht voor ons. Jan/Gert-Jan bieden op het allereerste spel een best mooie 6 schoppen; echter de troeven VTxx zitten op een hand. Op het laatste spel proberen Bauke/Simon ook een slem dat minder kans heeft, helaas gaat dat ook down. We verliezen in het middenstuk ook nog wat onnodige imps zodat er na 20 spellen 6-24 op het scorebord staat. Het lijkt wel een traditie te worden dat we slecht beginnen. Bas haalde een quote aan van Gerrie Kneteman: ‘zonder te verliezen kun je ook niet winnen’. Daar houden we ons maar aan vast.
Dan Spanje. Geen hoogvlieger in theorie maar na 5 spellen staan we al weer 10 imps achter als Bas/Sjoert in 2 ruiten gedoubleerd 2 down gaan en Jan/Gert-Jan een haarscherpe 5 ruiten bieden die sneuvelt op het 4-1 ruitenzitsel. Om de ellende compleet te maken bieden de Spanjaarden een kwetsbare 7 harten met troef heer weg maar die snit zit goed:13 imps weg. Wat kan bridge soms toch oneerlijk zijn, vreselijk. Maar we maken ook fouten. Waar Jan kansloos down gaat in 3SA wordt het tegen Bas/Sjoert gehaald. Bas/Sjoert gaan in 3SA kwetsbaar 3 down terwijl Spanje 5 klaveren wel maakt. Ook deze wedstrijd stevent af op een dik verlies. Gelukkig blijven onze boys rustig en halen ze hier en daar weer wat imps terug maar met het uiteindelijke resultaat van 11-19 zijn we toch allemaal teleurgesteld. Om onszelf op te beuren gaan we er van uit dat wij wel de laatste 9 halen en Ierland en Spanje niet, deze 2 verliespartijen tellen dan niet mee.
En dan moet de zwaarste tegenstander nog komen: Rusland. Gelukkig een prima, echt heel goede wedstrijd van Bas/Sjoert en Bauke/Simon. Ik wist wel dat we het kunnen! We winnen met 23-7 van een van de sterkste landen, die score kunnen we hopelijk wel meenemen de tweede week. Grote klasse van team oranje na zo’n dramatisch begin. Echter, als Bauke/Simon spel 20 aan het spelen zijn komt de arbiter binnen en meldt dat de spelers veel te laat klaar zijn. Beide teams krijgen 5 VP straf. Dit is ongelooflijk veel, ik heb in al mijn jaren als captain nog niet meegemaakt dat er meer dan 1 VP tijdstraf werd uitgedeeld. Volgens de regels klopt het wel: men meet dat we 23 minuten te laat zijn en daar staat deze straf voor. Eigen schuld dikke bult dus? Wij vinden van niet en gaan in beroep en wel om de volgende redenen:
1) er was geen klok in de vugraph kamer, alle andere tafels hebben wel een klok
2) er was geen arbiter inde vugraph kamer, alle andere tafels hebben wel arbiters
3) niemand heeft de gebruikelijke waarschuwing gegeven voor tijdsoverschrijding
4) Simon vroeg hoe het met de tijd stond en de BBO-operator zei: ‘ik weet het niet’
5) We zijn dus als vugraph-tafel zwaar benadeeld ten opzichte van andere tafels.
Los van deze discussie is het de vraag hoe deze straf wordt toegepast. Krijgen we op ons totaal 5 VP mindering of wordt deze wedstrijd ipv 23-7 omgezet naar 18-2. Het eerste is gunstig voor ons, het tweede vanzelfsprekend niet. De regels zijn er niet duidelijk over.
Al met al was het een beladen dag. Er is geen team dat alle wedstrijden wint dus er is geen enkele reden voor paniek. Maar je wil toch liever beter beginnen. Voor ons is het zaak rustig te blijven en te vertrouwen op onze kwaliteiten. En dat gaan we dus doen. Morgen weer een dag met Denemarken, Roemenië en San Marino. Op papier is de eerste tegenstander de moeilijkste maar vandaag heeft aangetoond dat theorie en praktijk niet altijd overeenkomen.
